Απώλεια: Tέλος ή μια καινούργια αρχή;

 Η απώλεια είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να μας προκύψει. Προσπαθούμε να την απαλύνουμε ή ακόμη και να της δώσουμε έναν πιο ρομαντικό χαρακτήρα, όμως ο πόνος του αποχωρισμού από ένα πρόσωπο ή αντικείμενο που μας νοιάζει, είναι ένα από τα πιο σκληρά πράγματα που θα βιώσουμε ποτέ. Αν βρούμε όμως, το κουράγιο να δούμε πίσω από τον πόνο που μας φέρνει, ίσως ανακαλύψουμε κάποιες ευλογίες…

Κανείς μας δεν θα επέλεγε να βιώσει μία απώλεια, αλλά μήπως η  απώλεια που βιώνουμε φέρνει στην επιφάνεια μια αδυναμία μας; Μήπως μας δείχνει μια αλήθεια που δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε; Μήπως μας δείχνει μια αλήθεια που δεν αντέχαμε να αντιμετωπίσουμε; Μήπως όλα γίνονται για κάποιο λόγο; Μήπως αρνούμενοι να δεχτούμε την απώλεια, δεν εμπιστευόμαστε κάποιο ανώτερο Συμπαντικό – Θεικό σχέδιο;  Μήπως μας δείχνει έλλειψη πίστης σε κάτι ανώτερο από μας, στο Θεό, στον ανώτερο εαυτό μας, στο Σύμπαν; Ας θέσουμε αυτά τα ερωτήματα στον εαυτό μας κι ίσως η απώλεια μας βοηθήσει να διευρύνουμε τον τρόπο που βλέπουμε κι αντιμετωπίζουμε τα πράγματα.

Όπως δεν μπορεί να υπάρχει το καλό χωρίς το κακό ή το φως χωρίς το σκοτάδι έτσι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς απώλεια και επίσης όσο παράξενο και αν ακούγεται δεν υπάρχει απώλεια χωρίς ανάπτυξη.

Ότι νομίζουμε πως μας ανήκει σ’αυτή τη ζωή, ουσιαστικά τo έχουμε δανειστεί. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από κάποια σοβαρή ασθένεια, εκτιμούν καλύτερα τη ζωή και κατανοούν σε βάθος την αξία της. Έχω δει άτομα στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο να χαίρονται απλά γιατί ξημέρωσε και είναι ακόμη στη ζωή. Οι υπόλοιποι πόσο εκτιμάμε άραγε την κάθε μέρα μας; Τους αγαπημένους μας όσο τους έχουμε; Πόσο ευγνωμοσύνη νιώθουμε γι αυτά που υπάρχουν ήδη στη ζωή μας; Τελικά, μπορεί χάνοντας κάτι που έχουμε, να συνειδητοποιήσουμε πόσο εκτιμάμε αυτά που μας έχουν απομείνει! 

Η προσπάθεια να βρούμε κάπου τη μονιμότητα είναι αδιέξοδη και τελικά μαθαίνουμε ότι η προσπάθειά μας να κρατήσουμε τα πάντα όπως και η προσπάθειά μας να αποτρέψουμε την απώλεια δεν μας δίνει ασφάλεια.

Ένας από τους σκοπούς που υπηρετεί η απώλεια στη ζωή μας είναι ότι μας ενώνει, μας βοηθά να κατανοήσουμε βαθύτερα ο ένας τον άλλο, μας συνδέει μεταξύ μας με ένα μοναδικό τρόπο, που κανένα άλλο μάθημα ζωής δεν μπορεί να μας προσφέρει. Νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο και βιώνουμε ο ένας τον άλλον με έναν νέο και πολύ έντονο τρόπο, όταν συνδεόμαστε με μια απώλεια.

Τα περισσότερα πράγματα που κατέχουμε και σημαίνουν κάτι για μας, ίσως στην πραγματικότητα να μην αφορά τα πράγματα αυτά καθαυτά. Αντίθετα, σημαίνουν πολλά επειδή κάτι αντιπροσωπεύουν για μας και αυτό που αντιπροσωπεύουν είναι δικό μας για πάντα. Αν χάσουμε κάτι που μας χάρισαν και μας θύμιζε την αγάπη κάποιου αγαπημένου μας, θα χάσουμε απλά το αντικείμενο. Την αγάπη που λάβαμε δεν θα τη χάσουμε ποτέ!

Μερικές φορές το μάθημα που μας δίνει η θεραπεία μιας παλιάς απώλειας είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις νέες απώλειες. για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα χάσουμε τους ανθρώπους τους κρατάμε σε απόσταση, αυτό όμως είναι από μόνο του μία απώλεια. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει το μέλλον και όσο κι αν το θέλουμε δεν μπορούμε να αποφύγουμε την απώλεια. 

Η απώλεια είναι συχνά η μύηση στην ενηλικίωση. Υπάρχει κάτι κοινό στην απώλεια, είτε πρόκειται για την απώλεια ενός προσώπου ή ενός πράγματος ή για είτε για την απώλεια της ισορροπίας ή της Χάρης του Θεού. Όπως το διαμάντι περνάει μέσα από τη φωτιά για να βγει από την άλλη πλευρά κατεργασμένο, έτσι κι εμείς με την απώλεια περνάμε μέσα από τη φωτιά για να βγούμε στην άλλη πλευρά της ζωής αλλαγμένοι και βελτιωμένοι.

Τίποτε δεν είναι δικό μας για πάντα! Η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. Αντίθετα μπορούμε χάρη σε αυτήν να εκτιμήσουμε καλύτερα τις τόσες θαυμαστές εμπειρίες και όλα τα υπέροχα πράγματα που έχουμε όσο ζούμε στον κόσμο αυτό με πολλούς τρόπους 

Είναι ευλογημένοι όσοι έχουν μεγάλες απώλειες στη ζωή τους!!!! Είναι καλύτερο να έχεις αγαπήσει και να έχεις χάσει παρά να μην έχεις αγαπήσει καθόλου! Και η αλήθεια είναι ότι σπάνια θα ανταλλάσσαμε την εμπειρία του να έχουμε και να χάσουμε, με την εμπειρία του να μην τα είχαμε  ποτέ! Όσοι έχουν υποστεί απώλειες στη ζωή γίνονται τελικά πιο δυνατοί, πιο ολοκληρωμένοι, αν έχουν αυτή την οπτική. Αν δεν προσεγγίσουμε έτσι την απώλεια, καταλήγουμε να ενσωματώσουμε φόβους κι ανασφάλειες στο κάθετι που μπορεί να προκύψει και τελικά χάνουμε ολοκληρωτικά τη χαρά και την ποιότητα στη ζωή μας.

Οι άνθρωποι που χάνουν κάποιον εξαιτίας ενός διαζυγίου ή χωρισμού συνειδητοποιούν ο θάνατος δεν είναι η ύψιστη απώλεια. Μάλλον το πιο δύσκολο από όλα είναι ο αποχωρισμός από τα αγαπημένα μας πρόσωπα! Ίσως το να γνωρίζει κανείς ότι ο άλλος συνεχίζει να υπάρχει χωρίς να μπορεί να το μοιραστεί αυτό μαζί του, να προκαλεί μεγαλύτερο πόνο και να κάνει τη λύση του προβλήματος πολύ πιο δύσκολη, από ότι ο μόνιμος αποχωρισμός λόγω θανάτου. Με εκείνους που έχουν πεθάνει, βρίσκουμε συνήθως νέους τρόπος να επικοινωνούμε,  αναβιώνοντας τους μέσα στις καρδιές και στις μνήμες μας. Μαθήματα παίρνουμε από εκείνους που κάποια στιγμή ήταν κλινικά νεκροί και αργότερα επανήλθαν στη ζωή. Το πρώτο πράγμα που μας λένε είναι ότι έχουν πάψει πλέον να φοβούνται το θάνατο. Ξέρουν πως ο θάνατος δεν είναι τίποτε περισσότερο από την απόρριψη ενός σώματος. Είναι σαν να βγάζει κάνεις από πάνω του ένα ρούχο που δεν το χρειάζεται πλέον. Θυμούνται ότι στο θάνατο τους είχαν μία πολύ βαθιά και έντονη αίσθηση πληρότητας και νιώθουν ότι είχαν επαφή με όλους και όλα, χωρίς καμία αίσθηση απώλειας. Τέλος, αναφέρουν ότι δεν ένιωθαν ποτέ μόνοι, αλλά ήταν πάντα κάποιος μαζί τους.

Το υλικό αυτού του άρθρου είναι απόσταγμα των γνώσεων και των εμπειριών μου σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Εύχομαι να σας εμπνεύσει και να σας δώσει ιδέες να αντιμετωπίσετε την όποια απώλεια μπορεί να σας προκύψει. Εύχομαι να ανακαλύψετε όπως πολλοί, πως η απώλεια δεν είναι μόνο ένα τέλος, αλλά είναι μια καινούργια αρχή! Εαν χρειάζεστε επιπλέον βοήθεια, επικοινωνήστε μαζί μου. Θα χαρώ πολύ να συνεργαστούμε και να δώσουμε λύση στην οποιαδήποτε απώλεια σας απασχολεί.

Τζογανάκη Κυριακή

Ολιστική αισθητικός, ενεργειακή ψυχοθεραπεύτρια, Life Mentor